راستش رو بخواین کم کم دارم مریض می شم.تلویفیزیون های اینجا که حالمو بد می کنه.صد رحمت به تلفیزوییون خودمون، نه بابا او ن هم یک پخی است مثل مال اینجا.راستش اوقات بیکاری و استراحت یا کتاب می خونم یا اینترنت.فقط حسنش سرعت تقریبا نامحدودشه.تو شرکت که که بلانسبت خر اینقدر کار میکشن که ای ...بگذریم یکی از سایت های مورد علاقه ام سایت جن و پری است البته به بقیه هم سر می زنم.چند وقت پيش جاتون خالی تو لینک خبر های کناری چشمم به جمال شاعری روشن شد از پاراگوئه اما به چشمای خودم اعتماد نکردم.از یکی از دوستان نادیده ام پرسیدم.کلی سر به سرم گذاشت تا جوابم رو بده.اسمشو نمی آرم مبادا به آدم فروشی متهم بشه یا تخریب شخصیت ادبی دیگران این شاعر کشف علی قنبری است درپاراگوئه
دو شعر ازلوییس آرماند(شاعر معاصر پاراگوئه) / علی قنبری دوشنبه، ۱۸ دیماه ۱۳۸۵کمپوزیسیون { قرمز}شیاری از گرانیت سرخ سرتاسر چشم انداز را می بردهمچون زخم ناسور– یا زخم درونی تن به روی صخره{ در کلمه ؟ { آیا لمسش می کند ؟ بنظر میرسدکه تکرار می شود اما هیچ شباهتی را در بر ندارد :دریا / بیابان درون در قلب می نوازد{ در فعل ؟ در زخم گشوده ، شیاری از گرانیت سرخ (سرتاسر چشم انداز را می برد){ استعاره ؟ همانطور که تو ظاهرا و از دوربه آن نزدیک می شویتوتمی از فضای افقی پابرجاکه سخن می گوید/ از یک آرزویپیشاتاریخی آب دشت های آرتزیناز بستر به بیرون می جهداز یک عمق یخی مثل خون و یاپگاه { صرفا ؟ ناپدید گشتندر برخورد با هوا – سایه – بانگ هجی شده با سرابِ استخوان تُرداسطوره یِ { محدودیت ؟ بال ها بهم می خورند بالا پایین و به روی دشتهای نمک در انتروپی مارپیچ شان پایین کشیده می شوند. ِ بدون عنوان آن جا یک درخت زبان گنجشک ، در سایه اش ایستاده استبربستر برگ هایشدر پاییزِ شاخه های پیش تر سیاه وقتی تو به آن نقطه ی عزیمت برسیآیا سرانجام یک نام خواهی داشت ؟ برتری ؟چیزی بیشتر از زمستان گذشته می دانی؟مکاشفه ی خاموش یک زبان گنجشکاز میان آن همه که ایستاده اند در سایه هاشانمیان خطوط سپید یک پنجره یا افقو ممتدتقریبا در عمق سوزنی یک چشمکه آن را در می یابدو برای یک بارواقعیتش را درک می کند.....اما اما برای کسانی که مثل جناب رئیس جمهور تازه فیلشان یاد هندوستان کرده که ال پوئبلو اونیدو می خواند و به آن باور ندارد و به کاشفان جدید یاد اوری می کنم که اشتباه ریستف کلمب را در کشف امریکا تکرار کرده اند.اين پاراگوئه كه آقاي قنبري كشف كرده اند پایتخت جمهوری چک فعلی است که برای راحتی کار گویندگان محترم تلویزیون خودمان با استقلال و فروپاشی محترمانه عین آدم از هم جدا شدند.خوب این آقای لوییس خان آرماند ساکن شهر پراگ هستند .نه پاراگوئه!www.louis-armand.comhttp://web.ff.cuni.cz/~lazarus/
